Related Posts with Thumbnails

jueves, 24 de diciembre de 2009

Bo nadal!


Desexovos un Bo Nadal a todos e un próspero ano novo!

Avánzovos que o contido deste blog que versa sobre a natureza do Noroeste ibérico, será traicionado na vindeira entrada: Pasarei estas festas no norte...africano, en Morocco.
Visitarei varios espazos naturais do sur e do norte do país. Será a miña primeira toma de contacto co continente africano, coido que é unha maneira diferente e interesante de rematar e empezar un ano novo. Xa teredes novas miñas.

Gracias por seguir este blog, felices festas a todos!!

sábado, 19 de diciembre de 2009

Interaccionando con el enemigo

Me considero naturalista de amplio abanico. Me apunto a todo. Salgo a ver anfibios, reptiles, insectos, plantas, etc. No conozco habitante de nuestros campos por el cual no sienta curiosidad. Pero, debo reconocer que siento un especial interés por las aves y sobre todo los carnívoros. Me apasionan los grandes carnívoros!


Me gusta lo complicado que es observarles, los encuentros fortuitos, y a veces, hasta las esperas fallidas. Suelo hacerle muchas esperas al lobo, bastantes son fallidas. Recorro toda su área de campeo, sigo sus rastros, soy capaz de dar con las carcasas que abandona y a veces logro verlo. Pero siempre son pocas...es un animal del que nunca me hartaré de ver, seguir, oir y hablar.
Suelo dedicarle varias horas a la semana a leer sobre el, a escribir, a intentar contribuir con su conservación. Y el que hace? Pues sigue ahi, sobrevive a las batidas invernales, al veneno, al sensacionalismo mediático, a la persecución sin tregua que le declara el hombre desde hace milenios. Lo cierto es que corresponde con creces a mi apoyo y pasión e incluso le robo unas cuantas horas de observación al año.


En la primavera del año pasado coincidí con un grupete de compañeros de trabajo tan bicheros como yo. Despues de varias salidas ornitológicas con éxito, todos queríamos ponerle la guinda al pastel viendo al sabio mudo. Yo soy un poco receloso de mis rincones gallegos en los cuales la presencia del amigo de orejas picudas no siempre está asegurada. Decidimos entonces visitar una sierra de la provincia de Zamora conocida por las gratificantes observaciones de lobo, desgraciadamente algo "prostituida" por el turismo y la caza. Pero en la cual tambien podríamos observar un buen listado de aves mediterráneas.




Despues de varias esperas nulas bajo aguaceros de sentencia, los lobos ganaban 2 a 0.
A la mañana siguiente, aparece delante del telescopio un ejemplar que deambulaba sólo, como perdido. Se sienta y se echa casi una hora quieto sin hacer nada. Una piara de 9 jabalies desfila a escasos 50 metros de el y nada, inmóvil, los ve pasar girando la cabeza, tal un partido de tenis. Saco la cámara e intento sacarle alguna foto manteniendo como puedo el pulso.


Es casi otra media hora despues, cuando el lobo parece recobrar vida. Al pasar un joven ciervo se levanta y se dirige hacia el.

El hervíboro se detiene y se gira. Ambos quedan a escasos 10 metros de separación intercambiando miradas.

Entonces, dejé de sacar fotos y obté por el modo vídeo. Lo que sucedió lo cuelgo a continuación en un vídeo retocado por una amiga.



Ya observé alguna vez lobos tomandole un poco el pelo al ganado equino en Galicia, incluso uno a tres mastines en Asturias, pero nunca de forma tan descarada. Desde luego, nunca dejarán de sorprenderme.
Las dos primeras fotos de lobos son de Francisco Lema, un amigo de Corcubión (A Coruña) que es todo un fenómeno filmando fauna.

Espero que os haya gustado.

jueves, 17 de diciembre de 2009

The Story of Cape & Trade

Como podedes apreciar nalguns post, pretendo darlle ó blog ademáis dun enfoque faunístico e ligado á naturaleza, unha faceta ecolóxica. Ainda que eu paso o día con páxaros e lobos na cabeza...

Fai un par de semanas colgaba uns videos sobre "A historia das cousas" que versaban sobre a insostenibilidad do noso consumo e do sistema capitalista no que estamos profundamente inmerso.
Xa temos unha nova versión, esta vez a súa temática céntrase na mudanza climática e o comercio de carbono. Animovos a que non perdades de ver ningun dos vídeos desta saga, coido que axudan a perceber esta problemática dende outro punto de vista.
De momento o vídeo só está disponible en inglés, pero podedes topalo con subtítulos en castelán no seguinte enlace: CONSOMESOUDEVORAS.

Para os que vos desenvolvades millor en inglés, a continuación colgo o video que está disponible xa na web. Disfrutádeo.



lunes, 14 de diciembre de 2009

Anillando limicolas



La Ensenada del Complejo Intermareal Umia-Grove (CIUG) ya acoge un buen número de invernantes. Cada año en este espacio natural pasan el invierno más de 10.000 aves.

Esta semana, en una de las habituales jornadas de anillamiento, al visitar la red, Emilio se encontró con una sorpresa: Un zampullín chico

Tachybaptus ruficollis


Además, se anillaron una aguja colipinta y varios correlimos comunes.

Calidris alpina


Los ejemplares anillados, todos juveniles, sólo habian mudado las plumas corporales. El plumaje juvenil de las cobertoras alares y del obispillo delataban su edad



Agradecimientos a Emilio Martínez

viernes, 4 de diciembre de 2009

A vexetación cumpre unha función!

Despues de votarlle un vistazo á reciente entrada do blog do amigo Xosé Ramón Reigada decidín rescatar unhas fotos dunha deplorable actuación que tivo lugar nun afluente do río Ulla, o seu paso polo concello de Dodro e que atravesa as mesmas Brañas de Laiño (chamadas erroneamente Carrizais do Ulla). Estes paraxes pertencen á Rede Natura 2000, están catalogas como ZEPA, etc etc. términos que a veces non se sabe se teñen algun sentido ou otorgan verdadeira protección ó espazo en cuestión.

Este tipo de actuacións son levadas por cuadrillas forestais nas que supostamente hai personal especializado e deben ser seguidas de cerca polos axentes forestais da zona. A miudo, son empresas públicas as encargadas de realizar estes traballos con fondos europeos designados como "Actuacións de mellora en zonas de Rede Natura"....Increible!!


As imaxes coido que son impactantes e dan proba de que o tipo de xestión fluvial que se levou a cabo consisitiu en arrasar a vexetación de ribeira e intentar transformar a beira do río en algo semellante a un xardin polo que poder pasear.




Recentemente, colaborei nunhas alegacións que se redactaron a raiz de dúas solicitudes de corta de árbores de ribeira. Concretamente pretendíase talar un total de 600 carballos e 150 amieiros. sen explicación algunha. Desgraciadamente, estes casos son habituais e parece que sigue arraigada na mentalidade de certas persoas (políticos incluso) que a vexetación é basura que estorba e hai que eliminar e "limpar". Pois non señores:

A VEXETACIÓN CUMPRE UNHA FUNCIÓN!

A retirada da vexetación de ribeira (xa sexa matorral ou arborado) ten serias repercusións sobre a calidade da auga, afectándolle principalmente a súa turbidez e potabilidade,. Ademáis, supón unha barreira contra os verquidos, unha eficaz devasa verde (contralumes), un importante corredor biolóxico, constitue refuxios bioxeográficos e xeolóxicos, mellora o hábitat de especies píscicolas proporcionándolle sombra ó leito do río, (acción termorreguladora), sostén as súas marxes diminuindo o efecto erosivo da auga e forma parte do ciclo da materia.

A siglo XXI, seguimos asistindo a actuacións que xa dende a idade escolar nos son inculcadas como inaxeitadas..

martes, 1 de diciembre de 2009

Una de hongos

Estamos viviendo un lluvioso final de otoño con temperaturas suaves que propicia la aparición de setas. Otros años las heladas ya cortaran el banquete.


Aunque si es por belleza, mi predilecta es la Amanita muscaria

sábado, 21 de noviembre de 2009

Otoño Atlántico

Este otoño varios compromisos me impidieron subirme a la Cordillera en busca de fotos coloreadas. Pocas estampas son más bellas que un bosque atlántico en pleno otoño.

Os dejo con unas fotos de la salida que si pude realizar el año pasado a uno de mis lugares predilectos: Os Ancares.

La ladera del 3 bispos es una de las grandes bellezas que sobreviven en la tierra gallega

Tremendo lujo este pasillo de acebos con fabulosas vistas al fondo

Poco a poco las frondosas van recuperando su territorio

Y decir que aquí teníamos osos, linces y urogallos...

Desgraciadamente hay que retornar a casa....algún día trabajaré en un lugar como este, perdido en la Cordillera Cantábrica.

lunes, 16 de noviembre de 2009

Salamandra

Si algo caracteriza el Noroeste ibérico, es el verdor de nuestros paisajes.

Cientos de horas anuales de lluvias lo posibilitan, hacen de nuestro territorio una potencia botánica y faunística. Bosques caducifolios, con gran diversidad de hongos y helechos, hábitats prioritarios como turberas, númerosas especies de anfibios, y ese velo místico que tienen las mañanas nubladas, los días oscuros y el monte húmedo al amanecer.

Esta climatología además de diseñar nuestro paisaje y condicionar sus habitantes, favoreció ciertas adaptaciones antrópicas, marcó unas costumbres que hoy forman parte de una cultura, sus tradiciones, su gastronomia, su modo de vida.


Es dificil soportar un cielo colmatado de nubes gran parte del año y agua en el rostro azotado por el viento. Anímicamente, el tiempo marca una diferencia; más si trabajas al aire libre, en el campo, como un servidor. Hoy, soportando el temporal en un monte de la dorsal gallega, tuve el placer de encontrarme con una Salamandra. Ya hace casi un año que nuestros caminos no coincidian. Encuentros como este, alegran un día de temporal.

Template Designed by Douglas Bowman - Updated to Beta by: Blogger Team
Modified for 3-Column Layout by Hoctro